Terugblik op 4 jaar redacteurschap

Hallo allemaal,

Hier schrijf ik dan mijn allerlaatste stukje voor de E-wareness als redacteur.

Inmiddels ben ik afgestudeerd en ga ik de opleiding verlaten en daarmee verlaat ik  automatisch de redactie. Daarmee maak ik ruimte voor een nieuw redactielid vanuit de GMO. Een mooi systeem vind ik dat, omdat de redactie op deze manier alleen bestaat uit studenten.

Ik heb vier jaar in de redactie gezeten. Vier jaar geleden is de E-wareness ook ontstaan. Het begon met een studenteninitiatief. Arthur Stolzenbach heeft het destijds bedacht en opgezet. Zijn motto was dat het als student makkelijk is om te klagen over de opleiding, maar dat wanneer je klaagt je er ook iets mee moet doen. En van daaruit is hij op het idee gekomen om een nieuwsbrief op te zetten.

Vier jaar geleden kwamen we als nieuwe redactie voor het eerst bijeen. Als eerstejaars GMO student vond ik het heel leuk om mensen te ontmoeten die al verder in de opleiding zaten. Het werd een soort mini-gestaltgroepje, door alle jaren van de opleiding heen.

In die eerste bijeenkomsten hebben we gebrainstormd over de naam, over de inhoud en hoe we deze brief met elkaar zouden gaan vorm geven. Zo kwam de eerste editie uit, 20 pagina’s groot in een ‘word’ versie. De eerste editie werd positief ontvangen en we kregen leuke reacties. Prettig! Dit gaf energie voor de volgende editie.

Het volgende jaar hadden we weer een nieuw redactielid erbij uit de GMO, daarmee dus ook een nieuwe groep. Dynamisch! In dat jaar zijn we bij de ‘word’ versie gebleven. Maar al begon het te kriebelen dat we de nieuwsbrief mooier, gekleurder en interactiever wilden hebben.

In het derde jaar zijn we overgegaan op een website. De E-wareness ziet er daarmee professioneler er aantrekkelijker uit. En ook hier weer, leuke reacties! Ook hebben we ervoor gekozen om vaker met een editie te komen, maar dan wel met iets minder artikelen.

In het vierde jaar hebben we, net als in het tweede jaar, geen vernieuwingen meer doorgevoerd.

Wij, als redactie, vinden het leuk om de nieuwsbrief te maken. We kunnen creatief zijn, het biedt de mogelijkheid om columns te schrijven, interviews te doen en artikelen te schrijven geheel naar eigen inzicht en vermogen. Een mooie manier om bezig te zijn met schrijven, als je daarin geïnteresseerd bent.

Toch zijn er ook kritische kanttekeningen. We krijgen het laatste jaar steeds minder reacties. Alhoewel de nieuwsbrief op internet toch goed bekeken wordt, wordt hij niet of nauwelijks gelezen door de medestudenten van de opleiding. De discussies slaan niet goed aan.

En het blijft altijd goed om jezelf kritische vragen te stellen over wat je aan het doen bent. Bijvoorbeeld dat de nieuwsbrief is ontstaan vanuit een studenteninitiatief. Betekent dat, dat de nieuwsbrief altijd een studenten- initiatief blijft? Nu ik uit de redactie vertrek, is er niemand meer in de redactie die dat nog echt heeft meekregen. Dus wat is nu de motivatie om dit te blijven doen? Ik denk dat het goed is, als redactie, om daar over te blijven nadenken. En ook is dat leuk. Want hoe dichter je bij je eigen intrinsieke motivatie blijft hoe creatiever je kan zijn volgens mij. En dat is met deze vorm van een nieuwsbrief wel mogelijk.

En als we willen dat ook onze medestudenten hem lezen, wat moeten we daarvoor doen? Of is er eigenlijk geen behoefte aan een nieuwsbrief? Is er misschien wel behoefte aan een andere vorm?

De vrijheid om er helemaal zelf iets van te maken naar eigen inzicht heb ik altijd prettig gevonden. We zitten als redactie niet in een vaste structuur maar kunnen het vormgeven zoals we dat willen. Mede daardoor heb ik het de afgelopen vier jaar heel leuk gevonden om dit te doen. Door de wisselingen in de redactie heb ik nieuwe mensen leren kennen. Ik heb columns leren schrijven. En ook: ik heb geleerd met een website/blog leren werken en heb daar nog plezier in ook!

Ik wens de redactie alle goeds toe, dat jullie je creativiteit kwijt kunnen in nieuwsbrief. Met daarbij een mooie samenwerking met de NSG.

Heel veel goeds,

Rowini

Afscheidsbloemen, diplomering 2013